Η υλιστική φιλοσοφία-Γενική κατατόπιση 9

Η γενική υλιστική ερμηνεία των φαινομένων του κόσμου βγαίνει μέσα από τις μερικές επιστημονικές επιτεύξεις,από την πράξη,από την ανάπτυξη της κοινωνικής παραγωγής.
Η υλιστική ερμηνεία των φαινομένων του κόσμου συνδέεται δηλαδή με τις επιστήμες,με την κοινωνική παραγωγή.
Γι αυτό αποδείχνεται ως επιστημονική και αντικειμενική γενική ερμηνεία των φαινομένων του κόσμου.
Γι αυτό βοηθά με τη σειρά της την αντικειμενική νομοτελειακή ανάπτυξη της κοινωνίας.
Γι αυτό και οι προοδευτικές ομάδες στην κοινωνία την ακολουθούν.
Με την ανάπτυξη δε,της κοινωνικής παραγωγής και την αύξηση των επιστημονικών ανακαλύψεων ,ανοίγουν όλο και πιο πολλοί δρόμοι για την ανάπτυξη της γενικής υλιστικής ερμηνείας των φαινομένων της φύσης και της κοινωνίας.
Στην αρχαία εποχή οι άνθρωποι σε όλες τις χώρες παρουσίαζαν υλιστικές και ιδεαλιστικές αντιλήψεις ,πάνω στη φύση και στη ζωή.
Οι αντιλήψεις όμως αυτές ήσαν ασυστηματοποίητες λόγω του χαμηλού επιπέδου των παραγωγικών δυνάμεων και των επιστημονικών γνώσεων ή λόγω  της μεγάλης επιβολής του ιερατείου [Αίγυπτος,Βαβυλώνα κ.α.].
Τα πρώτα φιλοσοφικά συστήματα εμφανίστηκαν σε προοδευμένες δουλοκτητικές κοινωνίες,όπου υπήρχαν και οι ευνοϊκές προς τούτο,κοινωνικές συνθήκες.
Τα πρώτα φιλοσοφικά συστήματα στην εξέταση των φαινομένων του κόσμου ,εμφανίστηκαν στα μισά περίπου της πρώτης χιλιετηρίδας π.Χ στις Ινδίες ,στην Κίνα και στην Ελλάδα.
Στην πορεία της κοινωνικής ανάπτυξης ,οι πρωτοπόροι επιστήμονες και φιλόσοφοι γενικεύοντας τις αυξανόμενες επιστημονικές γνώσεις τους,προχωρούν όλο και στην πιο βαθιά γνώση του εξωτερικού φυσικού περιβάλλοντος,που τους τραβάει την προσοχή περισσότερο από κάθε άλλο,γιατί επηρεάζει πολύ τη ζωή τους.
Με τις γενικότερες δε,έρευνες που κάνουν πάνω στα γύρω τους φυσικά φαινόμενα ,συμπληρώνουν συνεχώς τις γενικές ερμηνείες των φαινομένων του κόσμου και τα γενικά θεωρητικά προβλήματα πάνω στα φαινόμενα του κόσμου αυξάνονται.
Τα γενικά προβλήματα που έχουν μπροστά τους οι επιστήμονες και φιλόσοφοι στην αρχαία εποχή είναι τα εξής-
Ποια είναι η πραγματική ύπαρξη,η ουσία του κόσμου;
Πώς φτιάχτηκε ο κόσμος και πώς λειτουργεί;
Πώς κινούνται και αλλάζουν τα διάφορα υλικά πράγματα;
Πού φτάνει η αλλαγή τους;
Πώς εμφανίστηκαν τα οργανικά όντα;
Τι είναι ψυχή;
Τι είναι χώρος και χρόνος;κλπ.
Το βασικό δε,πρόβλημα πάνω στον κόσμο είναι-
Ποια είναι η πραγματική ύπαρξη,η ουσία του κόσμου;
Από τη λύση του βασικού αυτού κοσμοθεωρητικού προβλήματος ,εξαρτάται και η λύση των άλλων γενικών προβλημάτων πάνω στον εξωτερικό κόσμο.
Η υλιστική ερμηνεία του βασικού κοσμοθεωρητικού προβλήματος βγαίνει μέσα από την δράση του ανθρώπου πάνω στο  αισθητό περιβάλλον του και την επίδραση του αισθητού εξωτερικού κόσμου σε αυτόν.
Ο άνθρωπος με την γενίκευση της παραγωγικής πείρας του διαπίστωσε ότι η πραγματική ύπαρξη,η ουσία του κόσμου είναι η ύλη και τίποτε άλλο.
Με βάση δε,και αρχή την ύπαρξη του υλικού αντικειμενικού κόσμου,οι υλιστές φιλόσοφοι προχωρούν στην υλιστική ερμηνεία των άλλων γενικών προβλημάτων ,που τους εμφανίζονται πάνω  στον αντικειμενικό κόσμο με την  ανάπτυξη της κοινωνικής παραγωγής.
Οι υλιστές φιλόσοφοι γενικεύοντας την αυξανόμενη πείρα τους αποδείχνουν ότι τα διάφορα εξωτερικά πράγματα είναι μορφές της ύλης.
Οι υλιστές φιλόσοφοι γενικεύοντας τις εκάστοτε επιστημονικές επιτεύξεις προχωρούν όλο και στην πιο βαθιά γνώση των υλικών σχέσεων των εξωτερικών πραγμάτων.
Η αύξηση δηλαδή των επιστημονικών γνώσεων οδηγεί στην ανάπτυξη της υλιστικής φιλοσοφίας.
Η υλιστική φιλοσοφία λοιπόν,συνδέεται με τις επιστήμες,με το επίπεδο γενικά της κοινωνικής ανάπτυξης και αναπτύσσεται με την ανάπτυξη της κοινωνικής πραγματικότητας.
Γι αυτό αποδείχνεται από τις επιστήμες της φύσης και της κοινωνίας,από την πράξη.
Γι αυτό προσανατολίζει τον άνθρωπο σωστά στο δρόμο της ζωής  του και τον βοηθά στις ειδικές επιστημονικές του έρευνες.
Η υλιστική φιλοσοφία γενικά συμβάλλει με τη σειρά της στην ανάπτυξη της κοινωνικής πραγματικότητας.


  Συνεχίζεται...