Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Η ανάπτυξη της υλιστικής φιλοσοφίας στο ρωμαϊκό κράτος

Ας πάμε και λίγο στη Ρώμη για να δούμε την ανάπτυξη της υλιστικής φιλοσοφίας στο ρωμαϊκό κράτος.
Όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Ελλάδα,βρέθηκαν σε μία χώρα πιο πολιτισμένη από τη δική τους.Η επίδραση του ελληνικού πολιτισμού σ αυτούς υπήρξε μεγάλη.
Η ανάπτυξη της παραγωγής,η αύξηση των επιστημονικών γνώσεων,οι σκληροί αγώνες της εξαθλιωμένης αγροτιάς,η αναπτυσσόμενη πάλη των δούλων εναντίων των δουλοκτητών,η διάδοση της ελληνικής υλιστικής φιλοσοφίας στη Ρώμη,συντέλεσαν στην ανάπτυξη της υλιστικής φιλοσοφίας στο ρωμαϊκό κράτος.
Αξιοσημείωτο είναι ότι τα προοδευτικά στρώματα της ρωμαϊκής δουλοκτητικής τάξης ακολουθούσαν τις υλιστικές αντιλήψεις του Επίκουρου.

Ο Λουκρήτιος Κάρος υπήρξε ο πιο επιφανής Ρωμαίος υλιστής.
Ο Λουκρήτιος στη διδασκαλία του για τη φύση ,στηρίζεται στις βάσεις του αρχαίου ελληνικού ατομιστικού υλισμού και αναπτύσσει και δικές του παρατηρήσεις.
Διδάσκει ότι μόνο σώματα υλικά και κενό διάστημα υπάρχουν.Οι ιδιότητες των σωμάτων υπάρχουν μόνο στα σώματα.Χρόνος επίσης έξω απ την κατάσταση των υλικών σωμάτων,δεν υπάρχει.
Αναγνωρίζει την ύπαρξη των μικροσκοπικών υλικών σωματιδίων της ύλης,των ατόμων.
Από τα πρωταρχικά αυτά υλικά στοιχεία ,αποτελούνται τα διάφορα σύνθετα υλικά σώματα.
Τα άτομα[πρωταρχικά σώματα]είναι αιώνια  και κατέχουν πυκνότητα και βάρος.
Είναι ομοιογενή στη μάζα τους  και διαφέρουν στο σχήμα και στο μέγεθος ,δεν έχουν γεύση ούτε άλλες ιδιότητες.Οι ιδιότητες των σύνθετων υλικών σωμάτων εξαρτώνται από τη μορφή,την ποσότητα και την ενότητα των ατόμων που τα αποτελούν.
Οι μορφές των ατόμων είναι ποικίλες αλλά δεν είναι άπειρες.Μόνο η ποσότητα των ατόμων από κάθε είδος είναι άπειρη.
Ο Λουκρήτιος διακρίνει τρία είδη κινήσεων.Την κίνηση από ώθηση,την κίνηση προς τα κάτω από το βάρος και την παρέκκλιση από την ευθεία γραμμή.
Δεν παραδέχεται σύγκρουση των ατόμων από τη μεγαλύτερη ή μικρότερη ταχύτητα τους.
Η διαμόρφωση των διάφορων σύνθετων υλικών σωμάτων επιτυγχάνεται με τις διάφορες ενώσεις και τους ποικίλους συνδυασμούς των ατόμων,κατά τη σύγκρουση που γίνεται απ την παρέκκλιση τους.Η αποσύνθεση των σύνθετων σωμάτων γίνεται με το διαχωρισμό των ατόμων.
Ο Λουκρήτιος θεωρεί την ύλη άπειρη και αιώνια.
Διατυπώνει την υλιστική διαλεκτική αντίληψη του ,για την κίνηση της ύλης και την προέλευση των διάφορων σύνθετων υλικών σωμάτων.
Στο ζήτημα της προέλευσης των οργανικών όντων ,βρίσκει,ότι αυτά προήλθαν από την ανόργανη φύση αυτόματα.
Υποστηρίζει ότι η ψυχή όπως και το σώμα,αποτελείται από άτομα.Τα άτομα της ψυχής είναι στρογγυλά,πιο λεπτά και πιο ευκίνητα από τα άλλα άτομα του σώματος.
Με το θάνατο του ανθρώπου,διαλύονται και τα άτομα της ψυχής.
Ως αρχή της γνώσης αναγνωρίζει την αίσθηση χωρίς να παραβλέπει όμως και τη σημασία της νόησης.
Ο Λουκρήτιος προσπαθούσε να απαλλάξει τους ανθρώπους από την επίδραση της θρησκείας,από τις προλήψεις και την εχθρότητα προς την επιστήμη.
Διδάσκει ότι οι θεοί ζουν στα ''μετακόσμια'' μακαρισμένοι και δεν επεμβαίνουν στη ζωή των ανθρώπων.Η φύση δεν δημιουργήθηκε από τους θεούς.
Για να εξηγήσουμε σωστά τα φυσικά φαινόμενα πρέπει να βρίσκουμε τους αντικειμενικούς νόμους τους.
Η υλιστική φιλοσοφία του Λουκρήτιου συνέβαλε στην ανάπτυξη της επιστήμης και γενικά του ρωμαϊκού πολιτισμού.

Στους κόλπους της ρωμαϊκής δουλοκτητικής αριστοκρατίας διαδόθηκε και αναπτύχθηκε ο εκλεκτικισμός ,ο σκεπτικισμός και ο στωικισμός.
Στην κρίση του ρωμαϊκού κράτους,στις συμφορές και εξεγέρσεις των δούλων ,εμφανίστηκε ο νεοπυθαγορισμός με τις μυστικιστικές τάσεις του.
Κατά την αυξανόμενη κρίση του δουλοκτητικού τρόπου παραγωγής ,εμφανίστηκε η μυστικιστική διδασκαλία του νεοπλατωνισμού [Πλωτίνος].

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

Ο υλισμός και ο ιδεαλισμός στην αρχαία Ελλάδα Ε μέρος

Κατά την ελληνιστική εποχή,η ανάπτυξη της οικονομίας,η αύξηση των επιστημονικών γνώσεων στα ελληνικά κυρίως κράτη,η ανάπτυξη των εκπολιτιστικών σχέσεων μεταξύ των λαών ανατολής και δύσης,η διάδοση επιστημονικών και φιλοσοφικών γνώσεων  συνέβαλλαν στην ανάπτυξη της υλιστικής φιλοσοφίας ,στην Ελλάδα και στη διάδοση της.


Επίκουρος.Υποστήριξε τον ατομιστικό υλισμό του Δημόκριτου με ορισμένες τροποποιήσεις.
Τα άτομα έχουν διάφορες μορφές.Έτσι εξηγείται η ποικιλομορφία των διάφορων υλικών πραγμάτων.
Τα άτομα έχουν σχήμα,βάρος και μέγεθος.Η κίνηση των ατόμων καθορίζεται από το  βάρος τους.
Στην κίνηση τους ,μπορούν να παρεκκλίνουν αυτόματα από την ευθεία τροχιά τους.
Τα διάφορα σύνθετα υλικά πράγματα σχηματίζονται με τις συνθέσεις των ατόμων και διαλύονται με τους διαχωρισμούς τους.
Τα σώματα που αποτελούνται από άτομα έχουν επίσης,χρώμα,γεύση κι άλλες ιδιότητες που οι άνθρωποι τις αντιλαμβάνονται.
Βλέπουμε ότι Δημόκριτος και Επίκουρος συμφωνούν στην έννοια της ύλης.
Η ύλη δεν είναι συνεχής,αδιάκοπη και γεωμετρική αλλά αποτελείται από μικροσκοπικά σωματίδια που δεν χωρίζονται άλλο [άτομα].
Εξηγούν και ο δύο την αλλαγή των διάφορων σύνθετων υλικών πραγμάτων με μηχανικούς συνδυασμούς των ατόμων.
Ερμηνεύουν την κίνηση από τα ίδια τα υλικά άτομα και καταπολεμούν την άποψη για την θεϊκή κινητήρια δύναμη του κόσμου.
Η θεωρία,κιόλας,του Επίκουρου για την παρέκκλιση των ατόμων από εσωτερική δύναμη ,ανοίγει τον δρόμο για έρευνα της εσωτερικής κατάστασης των υλικών σωμάτων.
Πρέπει να γνωρίζουμε τη φύση και να πειθαρχούμε σ αυτή.Πειθαρχούμε σ αυτή όταν εκπληρώνουμε τις επιθυμίες μας,που δεν βλάπτουν.
Ο Επίκουρος μας οδηγεί στον ελεύθερο έλεγχο και στην ελεύθερη εκτίμηση της σημασίας των νόμων της φύσης.Στην αναγνώριση και στην ελεύθερη χρησιμοποίηση τους.
Έτσι καταπολεμά την μοιρολατρική πλευρά της αντίληψης για τους νόμους της φύσης.
Διδάσκει ότι οι θεοί κατοικούν στα μετακόσμια,διάγοντας βίο αμέριμνο,μακάριο  χωρίς να έχουν καμία σχέση με τον υλικό κόσμο.Ακολουθεί δηλαδή έναν σκεπασμένο αθεϊσμό.
Υποστηρίζει ότι τα οργανικά όντα προήλθαν από την ανόργανη ύλη.
Ο Επίκουρος απέκρουσε κάθε αμφιβολία για την δυνατότητα της γνώσης.Στο ζήτημα της πηγής της γνώσης είναι αισθησιοκράτης υλιστής.Οι αισθήσεις είναι το μόνο ασφαλές κριτήριο της αληθινής γνώσης.Η λογική στηρίζεται στην επαγωγή,στην γενίκευση.
Υποστήριζε την θεωρία του Δημόκριτου,περί ''απορροών'' και ''προτύπων''.
Οι παραστάσεις αποχωρίζονται από την επιφάνεια των σωμάτων και επενεργούν στις αισθήσεις.
Προσπαθεί να απαλλάξει τους ανθρώπους από την τελεολογική και θεολογική ερμηνεία της φύσης.
Τα φυσικά φαινόμενα διέπονται από νόμους της φύσης.
Οι άνθρωποι πρέπει να αδιαφορούν για τους θεούς και να καταφρονούν τον θάνατο.Να επιδιώκουν τον ευχάριστο βίο.Ευχάριστο βίο δεν εννοούσε τις σωματικές ηδονές,απολαύσεις ποτών κλπ  αλλά την ηδονή εκείνη που ούτε το σώμα πονάει,ούτε η ψυχή αγωνιά.
Αρχή όλων είναι η φρόνηση που είναι το μέγιστο αγαθό.


Κατόπιν εμφανίζονται νέες παραλλαγές της ιδεαλιστικής φιλοσοφίας.
Στην κρίση της δουλοκτητικής κοινωνίας ,αναπτύσσεται ο σκεπτικισμός[Πύρρων].
Διδάσκουν ότι οι ιδέες μας δεν είναι ούτε αληθινές ,ούτε ψεύτικες.Δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια.
Γι αυτό δεν πρέπει να έχουμε καμία πεποίθηση και να απέχουμε από κάθε κρίση.

Η Στωική φιλοσοφία [Ζήνων].Οι στωικοί θεωρούν τον κόσμο ενιαίο και διαποτισμένο από το πυρόγενές πνεύμα.
Τα φυσικά πράγματα μεταβάλλονται από τη μία κατάσταση στην άλλη.Θεωρούν όμως τον κόσμο ,κατευθυνόμενο από το τελειότατο ον με σκοπιμότητα.
Στην θεωρία της γνώσης,παρουσιάζουν κάποιες υλιστικές τάσεις.Θεωρούν τις παραστάσεις σαν εικόνες που προκάλεσαν τα εξωτερικά πράγματα στην ψυχή.Αργότερα κι αυτές οι τάσεις υποχώρησαν.
Οι στωικοί υποστήριζαν ότι τα διάφορα όντα υποτάσσονται στο πεπρωμένο.


      

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

Ο υλισμός και ο ιδεαλισμός στην αρχαία Ελλάδα Δ μέρος

Αριστοτέλης.Υπήρξε ο ιδρυτής της επιστήμης της λογικής.Θεμελίωσε τη ζωολογία.
Μελέτησε πρώτος τα φυτά επιστημονικά.Ασχολήθηκε με την βοτανική,την γεωγραφία,την πολιτική,την ηθική,την αισθητική και με πολλούς άλλους κλάδους γνώσεων.
Υπήρξε ο πιο επιφανής εκπρόσωπος της αρχαίας ελληνικής επιστήμης.
Η φιλοσοφία του κυμαίνεται μεταξύ Πλάτωνα και Δημόκριτου.
Κάνει κριτική στις ''ιδέες'' του Πλάτωνα.Αποδεικνύει ότι είναι αδύνατο να υπάρχουν ιδέες έξω από τα υλικά πράγματα.
Η ύλη είναι κάτι το χωρίς μορφή.Φέρνει μέσα της τη δυνατότητα της εξέλιξης της [δυνάμει].
Με την επενέργεια της μορφής ,η ύλη μετατρέπεται σε πραγματικότητα[ενεργεία].
Τα αισθητά πράγματα είναι πραγματικότητες που τις συνδέουν η ενότητα της μορφής και της ύλης.
Κάθε πράγμα φέρνει μέσα του το σκοπό της εξέλιξης του [εντελέχεια].
Θεωρεί τη μορφή ως την ουσία σε κάθε πράγμα.Η ενεργητική αρχή που κάνει το πράγμα αυτό που είναι,είναι η μορφή.
Σε κάθε κίνηση,ο Αριστοτέλης,ζητάει να βρει την τελική αιτία[σκοπό].
Παντού προηγείται η μορφή.Προεκτείνοντας αυτήν την αντίληψη,έφτασε στην μορφή των μορφών,στη μορφή χωρίς ύλη,στο θεό,στο ακίνητο κινούν,στην τελική αιτία,στην πρώτη κινητήρια δύναμη που βάζει τον κόσμο σε σκόπιμη κίνηση.
Η κοσμολογία του είναι γεωκεντρική.Αυτό το σύστημα επεξεργάστηκε μετά ο Πτολεμαίος.
Θεωρεί τον κόσμο περιορισμένο στο χώρο και απεριόριστο στο χρόνο.
Διέκρινε έξι διάφορες μορφές κίνησης.Γένεση,εξαφάνιση,αλλοίωση,αύξηση,ελάττωση,μετατόπιση.
Θεωρεί την ψυχή ως αρχή του ζώντος σώματος.Η ψυχή δεν νοείται έξω από το σώμα.Είναι η εντελέχεια μέσα στον οργανισμό[ζωτική δύναμη],μία άυλη αρχή από όπου πηγάζει και κατευθύνεται η ζωή.
Στον άνθρωπο υπάρχει ο παθητικός νους,που είναι φθαρτός.αναγκαίος προς νόηση,και ο ποιητικός νους που τα πραγματώνει όλα,και είναι αθάνατος,δεν έχει  σχέση με τις οργανικές λειτουργίες.Μπαίνει στο σώμα απ έξω και δεν το ακολουθεί μετά θάνατον.
Ο χώρος είναι το όριο μεταξύ των πραγμάτων,ο χρόνος ,η σχέση ανάμεσα στα πράγματα.
Θεωρεί όλες τις ιδιότητες των πραγμάτων αντικειμενικές.
Ο Αριστοτέλης ταλαντεύεται ανάμεσα στη μεταφυσική και τη διαλεκτική.
Ως αρχή της γνώσης δέχεται τις αισθήσεις και το λογικό.
Διατύπωσε τους εξής θεμελιώδεις νόμους της νόησης στην επεξεργασία της λογικής σκέψης.
Τον νόμο της ταυτότητας.
Τον νόμο της αντίφασης.
Τον νόμο του αποκλεισμού του τρίτου.
Η τυπική αυτή λογική δεν αντανακλά τις αμοιβαίες σχέσεις των πραγμάτων,τις εσωτερικές και εξωτερικές τους αντιφάσεις και την εξέλιξη τους.
Η ιδεαλιστική λογική του επικράτησε στην μεσαιωνική φιλοσοφία.
Υποστήριζε τα μεσαία στρώματα της δουλοκτητικής δημοκρατίας.


    Συνέχεια...

Σημ.όλα τα κομμάτια ήταν και θα είναι βασισμένα ή παρμένα από το ''η υλιστική φιλοσοφία'' του Γιάνη Μητρόπουλου

Ο υλισμός και ο ιδεαλισμός στην αρχαία Ελλάδα Γ μέρος

Πλάτων.Ο πιο μεγάλος αντικειμενικός ιδεαλιστής φιλόσοφος στην αρχαία εποχή.
Πολέμησε τον υλισμό με φανατισμό.
Ανέπτυξε την ιδεαλιστική φιλοσοφία πολύ πιο πέρα από τον Σωκράτη.
Η ύλη είναι κάτι που δεν έχει μορφή και που μ αυτό γίνονται τα αισθητά και μεταβλητά πράγματα,τα οποία είναι πρόσκαιρα ενώ οι ιδέες είναι αμετάβλητες και αιώνιες.
Η ύλη είναι το ''μη ον'',οι ιδέες το ''όντως ον''.
Τα υλικά πράγματα είναι τα έκτυπα των ιδεών.
Στην κορυφή των ιδεών βρίσκεται η ιδέα του αγαθού.Όταν φτάσουμε σ αυτή την ιδέα,μπορούμε να γνωρίσουμε τα πράγματα  ,γιατί τα πράγματα παίρνουν την ύπαρξή τους από την ιδέα αυτή.
Η ψυχή είναι πνευματική οντότητα.Αυτοκίνητη,απλή και αόρατη.Δεν γεννιέται μαζί με το υλικό σώμα,αλλά κατεβαίνει σ αυτό από τον πνευματικό κόσμο.Υπήρχε πριν μπει στο σώμα  και θα υπάρχει και μετά θάνατο.Αν δεν ξεκαθαριστεί από το σώμα καλά,μεταφέρεται και σ άλλο γήινο σώμα για να καθαριστεί και να επανέλθει στον πνευματικό κόσμο.
Ως αρχή της ζωής θεωρεί την ψυχή.
Ο χρόνος ανήκει στα αισθητά και κινητά πράγματα και όχι στις ιδέες.
Η γνώση είναι ανάμνηση.Προτού εγκατασταθεί η ψυχή στο σώμα,ζούσε στο νοητό κόσμο.
Εκεί γνώρισε τις ιδέες που είναι η αληθινή γνώση.Δηλαδή οι γνώσεις μας έρχονται από τον υπερβατικό κόσμο.
Σαν κατάλληλη μέθοδο για να φέρει στην μνήμη της ψυχής τις ιδέες,θεωρεί την διαλεκτική,δηλαδή την τέχνη να αντιπαραβάλλουμε και να αναλύουμε τις έννοιες.Οι αρχές της σκέψης είναι πνευματικές.
Ο Πλάτων χωρίζει την ψυχή σε τρία μέρη-
Στο λογιστικό με έδρα το κεφάλι.
Στο θυμοειδές με έδρα της καρδιά.
Και στο επιθυμητικό με έδρα την κοιλιά.
Υποστηρίζει, στην ''ιδανική πολιτεία ''του ότι η κοινωνία πρέπει να στηρίζεται σε τρεις τάξεις.
Φιλόσοφους ή κυβερνήτες,φρουρούς,γεωργούς ή τεχνίτες.Αυτές τις τρεις τάξεις τις θεωρούσε σαν κάτι το σταθερό και αμετάβλητο.
Ανώτερη ηθική βρίσκει στην δουλοκτητική αριστοκρατία και κατώτερη στις άλλες κοινωνικές τάξεις.
Υπήρξε υποστηρικτής της αντιδραστικής δουλοκτητικής αριστοκρατίας.

                      Συνέχεια...












Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

O υλισμός και ο ιδεαλισμός στην αρχαία Ελλάδα Β μέρος

Οι σοφιστές.Εμφανίστηκαν στην Αθήνα τον 5ο αιώνα π.Χ,καλλιέργησαν την τέχνη της ευγλωττίας και της αποδεικτικής,την Διαλεκτική.
Καταπολεμούν τις αντιλήψεις της παλιάς αριστοκρατίας.
Χτυπούν τον δογματισμό,και πιστεύουν ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει τον εξωτερικό κόσμο και να βρει την αντικειμενική αλήθεια,απόλυτα,οι γνώσεις είναι σχετικές.
Άλλοι συνδέθηκαν με την δουλοκτητική δημοκρατία κι άλλοι με την αντιδραστική δουλοκτητική αριστοκρατία.

Πρωταγόρας.Σοφιστής.Δημοκρατικός.Αναγνωρίζει την υλική ύπαρξη του κόσμου.
Κατηγορήθηκε ως άθεος.
Αρχική βάση των γνώσεων είναι οι αισθήσεις.Οι γνώσεις όμως είναι σχετικές με τον άνθρωπο.

Οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες δημιουργούν νέα κοινωνικά προβλήματα.Η προσοχή των θεωρητικών στρέφεται περισσότερο στην κοινωνική ζωή.


Σωκράτης.Ιδεαλιστής φιλόσοφος.Προσπάθησε να ανατρέψει τις διδασκαλίες των σοφιστών και να στερεώσει τις παλιές αξίες.
Το σταθερό για τον Σωκράτη,είναι οι γενικές έννοιες,οι ιδέες.Αν ξεκαθαρίσουμε και δώσουμε σωστό ορισμό σε κάθε έννοια,υποστήριζε,ότι μπορούμε να έχουμε ασφαλή γνώση.
Η ηθική του διδασκαλία στηρίζεται στην αναγνώριση της πνευματικής αρχής στον άνθρωπο.
Έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην επεξεργασία της ιδεαλιστικής διαλεκτικής των εννοιών.
Περιφρόνησε τις επιστήμες και αρνήθηκε την υλιστική κοσμοθεωρία.
Ήθελε να στερεώσει την ιδεαλιστική ηθική της αντιδραστικής δουλοκτητικής αριστοκρατίας.
Οδηγήθηκε στο δικαστήριο κατηγορούμενος ότι διέφθειρε τους νέους επειδή δεν πίστευε στους προγονικούς θεούς της πολιτείας.


Μεγαρική σχολή [Ευκλείδης].Διδάσκει ότι οι αισθήσεις μας,μας εξαπατούν.Το αληθινό είναι αμετάβλητο.


Κυνικοί[Αντισθένης].Θεωρούν το μοναδικό ως πραγματικότητα.Οι γενικές έννοιες είναι μη ανταποκρινόμενες στην αντικειμενική πραγματικότητα.
Ακολουθούν την αταραξία,μία ατομιστική ηθική.
Ικανοποιούν τις στοιχειώδεις απαιτήσεις της ζωής και αδιαφορούν για τα παραπέρα.
Παίρνουν παθητική στάση στην έλλειψη των υλικών μέσων της ζωής.


Κυριναϊκή σχολή[Αρίστιππος].Αναγνωρίζουν την ύπαρξη της υλικής αντικειμενικής πραγματικότητας.Δεν μπορούμε όμως να την γνωρίσουμε γιατί οι αισθήσεις είναι υποκειμενικές.
Θέτουν τα προσωπικά συμφέροντα πάνω από τα κοινωνικά.

         

   Συνέχεια...

Ο υλισμός και ο ιδεαλισμός στην αρχαία Ελλάδα Α μέρος

Μετά τους  ελληνοπερσικούς πολέμους ,η Ελλάδα βρέθηκε με ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη της.
Η ανάπτυξη της παραγωγής αύξησε τις επιστημονικές γνώσεις,αναπτύχθηκαν επίσης η αρχιτεκτονική,η γλυπτική κι άλλες τέχνες.
Το σπουδαιότερο κέντρο του ελληνικού πολιτισμού ήταν τότε η Αθήνα.
Υλιστές φιλόσοφοι με μεγαλύτερη επιστημονική κατάρτιση,αναπτύσσουν παραπέρα την υλιστική φιλοσοφία,ανατρέποντας τις ιδεαλιστικές θεωρίες των πυθαγόρειων και Ελεατών.
Παράλληλη ανάπτυξη όμως είχε και η ιδεαλιστική φιλοσοφία.
Με τον καιρό [στην ανάπτυξη της αρχαίας Ελληνικής κοινωνίας],τα δύο φιλοσοφικά [αντίθετα],συστήματα αυξάνουν τις αντιθέσεις τους.


Αναξαγόρας.Βρίσκει ως αρχή των διάφορων σύνθετων σωμάτων,μικροσκοπικά υλικά σωματίδια [σπέρματα των πραγμάτων]που είναι άπειρα,ποικιλόμορφα,σύνθετα.
Τα διάφορα σύνθετα σώματα σχηματίζονται με τις ενώσεις των σωματιδίων και διαλύονται με τους διαχωρισμούς αυτών.Κανένα υλικό στοιχείο δεν χάνεται ,ούτε προστίθεται,γένεση και φθορά δεν υπάρχει αλλά μόνο σύνθεση και διάλυση.
Οι μεταβολές των πραγμάτων εξηγούνται με μηχανικούς συνδυασμούς των αρχικών υλικών σωματιδίων.
Η δύναμη που κινεί τα πάντα είναι ο ''νους'' τον οποίο όμως δεν θεωρεί κάτι άυλο και εξωκοσμικό.


Εμπεδοκλής.Πήρε ως αρχικά υλικά στοιχεία,την φωτιά,το χώμα,τον αέρα και το νερό που τα ονόμασε ''ριζώματα των πάντων''.Τα στοιχεία αυτά είναι αιώνια και δεν προέρχονται το ένα από το άλλο.
Με την ένωση των πρώτων υλικών στοιχείων σχηματίζονται τα διάφορα σύνθετα σώματα και διαλύονται με τους διαχωρισμούς τους.
Ο Εμπεδοκλής αναγνωρίζει δύο κινητικές δυνάμεις με τις οποίες εξηγεί την κίνηση των σωμάτων,την ένωση και τον διαχωρισμό των πρώτων στοιχείων.
Η μία είναι η φιλότης που ενώνει τις αρχικές υλικές ουσίες και η άλλη είναι το Νείκος που τις διαχωρίζει.
Τα φυτά βλάστησαν αυτόματα,μετά από εκείνα τα ζώα διαμορφώθηκαν βαθμιαία.
Έτσι υπήρξε ο πρόδρομος διάφορων κατοπινών θεωριών.


Λεύκιππος.Διατύπωσε πρώτος τη θεωρία για τα άτομα και για το κενό.
Ο κόσμος αποτελείται από απειροελάχιστα υλικά σωματίδια,αδιαίρετα[άτομα],το ''ον'',και από το κενό ,το ''μη ον''.Τα διάφορα σύνθετα πράγματα σχηματίζονται με τις ποικίλες ενώσεις των ατόμων και διαλύονται με τους διαχωρισμούς τους.


Δημόκριτος.Ερμήνευσε προβλήματα φυσικής,μαθηματικών,βιολογίας και τέχνης,κοινωνικής ζωής και φιλοσοφίας κ.α και έγραψε πολλά συγγράμματα.
Δίδαξε ότι ο κόσμος αποτελείτε από άπειρα,μικροσκοπικά υλικά σωματίδια [ον] και από το κενό[μη ον].Τα μικροσκοπικά υλικά σωματίδια είναι απλά ,αιώνια,άφθαρτα και αδιαίρετα[άτομα].Είναι και αναλλοίωτα.
Τα άτομα είναι ποιοτικά όμοια.Διαφέρουν στο σχήμα,στην τάξη και στην θέση.
Κινούνται αυτόματα μέσα στο κενό και αιώνια.
Θεωρεί την κίνηση ,αχώριστη από την ύλη και αιώνια ,χωρίς χρονική αρχή.
Θέτει για πρώτη φορά το πρόβλημα του χώρου και του χρόνου.
Χώρος είναι το μεγάλο κενό που μέσα του κινούνται αιώνια τα άτομα.
Χώρος είναι επίσης τα κενά που υπάρχουν μέσα στα σύνθετα σώματα και την έκταση των σωμάτων.
Τα άτομα κινούμενα συγκρούονται και απωθούνται ή ενώνονται.
Με τις διάφορες ενώσεις των ατόμων σχηματίζονται τα διάφορα σύνθετα σώματα και με τους διαχωρισμούς τους ,τα σύνθετα σώματα διαλύονται.
Άπειρος είναι ο χώρος,άπειρα είναι και τα κινούμενα σ αυτόν άτομα.
Γι αυτό άπειροι είναι και οι κόσμοι που εμφανίζονται και αποσυντίθενται.
Το σώμα και η ψυχή των ανθρώπων αποτελούνται από άτομα.Τα ψυχικά άτομα είναι πύρινα,ελαφρότερα από τα άλλα άτομα και σφαιρικά.Η ψυχή είναι θνητή όπως και το σώμα.
Όπως και οι άλλοι Έλληνες υλιστές,ο Δημόκριτος διδάσκει ότι τα οργανικά όντα προήλθαν από την ανόργανη ύλη.
Η υλιστική θεωρία του για τον κόσμο ανέτρεψε κάθε ιδεαλιστική αντίληψη και εδραίωσε τον ατομιστικό υλισμό.
Δίδαξε ότι οι αθάνατοι θεοί είναι κατασκευάσματα της φαντασίας των ανθρώπων.
Απορρίπτει τη θεωρία για την σκοπιμότητα στη φύση,και παραδέχεται την αντικειμενική νομοτέλεια της φύσης.Δεν παραδέχεται το τυχαίο το οποίο αποδίδει στη φαντασία των ανθρώπων που δεν είναι ικανοί να εξηγήσουν τις υλικές σχέσεις ανάμεσα στα διάφορα φυσικά σώματα.
Τα άτομα  και το κενό αποτελούν τη μόνη αντικειμενική πραγματικότητα και επίσης την γνήσια γνώση.Το χρώμα,η γεύση,η οσμή,το θερμό και το ψυχρό είναι η θολή γνώση.
Αρχή της γνώσης θεωρεί τις αισθήσεις χωρίς να παραβλέπει την ορθολογιστική επεξεργασία των αισθησιακών αντιλήψεων.
Κατά τον Δημόκριτο,η εξήγηση των αισθήσεων έχει ως εξής-Από την επιφάνεια των αντικειμένων ξεχωρίζουν τα ομοιώματα [απορροές] τους στον αέρα και επιτρέπουν στον άνθρωπο να τα διακρίνει.
Οι αισθήσεις μας παρέχουν τη θολή γνώση,η λογική τη γνήσια γνώση.
Υποστηρίζει την επαγωγή και ότι η γνώση προχωρά από το αίσθημα προς τη θεωρητική γνώση.
Οι ελλείψεις στα υλικά μέσα της ζωής οδήγησαν τους ανθρώπους στην συνεργασία και την κοινωνική ζωή.
Υποστήριζε τα μεσαία δημοκρατικά στρώματα.


         Συνέχεια...


  Από το ΄΄η υλιστική φιλοσοφία'' του Γιάνη Μητρόπουλου

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Οι ιδεαλιστικές ανταπαντήσεις

Αντίθετα στους πρώτους αυτούς Έλληνες υλιστές,βρίσκονται οι Πυθαγόρειοι και η Ελεατική σχολή.


Πυθαγόρειοι.Ιδρυτής του ομίλου αυτού,ήταν ο Πυθαγόρας από τη Σάμο.
Οι Πυθαγόρειοι διδάσκουν ότι η βάση των διάφορων φυσικών πραγμάτων,είναι ο αριθμός.
Οι αρχές των όντων βρίσκονται μέσα σε αριθμητικές και γεωμετρικές σχέσεις.
Η κίνηση των σωμάτων είναι υποταγμένη σε μία αναλογία,αριθμητική και γεωμετρική.
Θεωρούσαν ως ουσία των πραγμάτων τις ποσοτικές σχέσεις και έδιναν στους αριθμούς μυστικιστικό συμβολισμό.
Πίστευαν στην αθανασία της ψυχής και στην μετεμψύχωση.



Ελεατική σχολή.Ιδρυτής της ήταν ο Ξενοφάνης.
Εγκαταστάθηκε στην Ελέα λόγω της Περσικής κατοχής.
Ο Ξενοφάνης δεν συμβιβάζεται με τις μυθικές ερμηνείες των φυσικών φαινομένων.
Διδάσκει ότι οι θεοί δημιουργήθηκαν από τους ανθρώπους κατ εικόνα και ομοίωση τους.Αν είχαν και τα άλογα και τα βόδια θεούς,θα τους έδιναν και αυτά τη μορφή τους.
Απορρίπτει τον πολυθεϊσμό και διδάσκει μία θεωρία για έναν θεό,που δεν μοιάζει καθόλου με τους ανθρώπους.Είναι ακίνητος και κυβερνάει με τη νόηση του τα πάντα.
Προχωρεί στον πανθεϊσμό.

Παρμενίδης.Με τον Παρμενίδη,η Ελεατική σχολή περνά προς τον δρόμο του καθαρού ιδεαλισμού.
Δέχεται το ακίνητο και αμετάβλητο αληθινό ον.Το αληθινό ον είναι αγέννητο,άφθαρτο και αιώνιο.
Αποσπά το ον από τη φύση και το θεωρεί υπερφυσικό.
Δεν παραδέχεται το αίσθημα ως αρχή της γνώσης και το αποσπά από τη νόηση.
Η αλήθεια φανερώνετε μονάχα με τη λογική.


Ζήνων.Άλλος εκπρόσωπος της Ελεατικής σχολής.Διδάσκει ότι το αληθινό ον είναι ένα και ακίνητο και αποκαλύπτεται μόνο με το λογικό.
Οι αισθήσεις μας,μας εξαπατούν,και η κίνηση των φυσικών φαινομένων,που μας τη φανερώνουν εκείνες ,δεν υπάρχει στο αληθινό ον.
Προσπαθεί να αποδείξει με διάφορα παράδοξα και αντιφάσεις,ότι η κίνηση και η μεταβολή που στηρίζονται στις αισθήσεις,οδηγούν σε άλυτες αντιφάσεις.

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Οι Ίωνες υλιστές

Στην Ιωνία,την εποχή της μεγάλης ανάπτυξής της,αναδείχθηκαν οι πρώτοι συστηματικοί Έλληνες υλιστές φιλόσοφοι
Ας δούμε κάποια πράγματα από το ''η υλιστική φιλοσοφία '' του Γιάνη Μητρόπουλου ,που τα λέει με συνοπτικό και περιεκτικό τρόπο.

Θαλής.Είναι ο πρώτος συστηματικός φιλόσοφος Έλληνας.Ασχολήθηκε με την γεωμετρία,με την αστρονομία,με την φυσική και ανακάλυψε πολλές επιστημονικές αλήθειες που τις εφάρμοσε στη ναυσιπλοϊα,στο εμπόριο και στην πολεμική τέχνη.
Ο Θαλής συνδέει τις επιστημονικές γνώσεις του με την υλιστική φιλοσοφική του αντίληψη για τον κόσμο.
Ο Θαλής βρίσκει ως αρχικό υλικό στοιχείο στον κόσμο,το νερό.
Τα διάφορα φυσικά σώματα γεννιούνται από το νερό και στο νερό επανέρχονται.
Η πύκνωση και η αραίωση του νερού αποτέλεσαν τα πρώτα ενάντια ,που συνθέτουν το σύμπαν.
Την συμπύκνωση και την αραίωση απέδιδε ο Θαλής,σε κάποια ψυχή που τη θεωρούσε ενεργητική δύναμη της ύλης.
Θεωρούσε,δηλαδή,τον κόσμο,ζωντανό,έμψυχο και κινούμενο συνεχώς.
Ύλη και ζωή ,κατά το Θαλή,είναι αδιαχώριστα.


Αναξίμανδρος.Ως αρχή του κόσμου και ακένωτη πηγή των διάφορων υλικών πραγμάτων,ο Αναξίμανδρος ,βρίσκει το άπειρο[ακαθόριστη ύλη].
Άπειροι κόσμοι γεννιούνται από τους κόλπους του απείρου και ξαναγυρίζουν διαλυμένοι σε αυτό.
Αιώνια είναι η γενετική και η καταστρεπτική του δύναμη.
Αιώνια γίνεται η ανακύκλωση των διάφορων υλικών πραγμάτων.
Η δημιουργία των διαφόρων σωμάτων ,οφείλεται στο έκκριμα του απείρου,εναντίων υλών.Του θερμού και του ψυχρού,του ξηρού και του υγρού.
Το δε έκκριμα αυτό οφείλεται στην αέναη κίνηση του άπειρου.
Τα ζώα και οι άνθρωποι,κατά τον Αναξίμανδρο,διαμορφώθηκαν στη λάσπη της θάλασσας και σιγά σιγά βγήκαν στη στεριά.


Αναξιμένης.Ως αρχή των όντων,ο Αναξιμένης,θεωρούσε τον αέρα.
Κατά τον Αναξιμένη,ο αέρας είναι ζώσα δύναμη.
Με την πύκνωση και την αραίωση του αέρα,εξηγούσε την αιώνια μεταβολή των φυσικών σωμάτων.
Με τις διαδοχικές συμπυκνώσεις του ο αέρας γίνεται,άνεμος,σύννεφο,νερό,γη .Με την αραίωση του γίνεται φωτιά.Από τη φωτιά σχηματίζονται ο ήλιος και τα αστέρια.
Η κατανομή των μορίων του αέρα,σε διαφόρους βαθμούς,δημιουργεί τις διαφορές των όντων.
Τα διάφορα φυσικά σώματα αλλάζουν αδιάκοπα και τίποτε δεν χάνεται.


Ηράκλειτος.Ο Ηράκλειτος ανέπτυξε παραπέρα την υλιστική διαλεκτική αντίληψη,με μεγαλύτερη σαφήνεια.
Ο Ηράκλειτος θεωρούσε ως πρώτο υλικό στοιχείο του κόσμου την φωτιά.
Κατά τον Ηράκλειτο η φωτιά είναι ένα υλικό στοιχείο που δημιουργεί με τις αλλοιώσεις του,την πορεία του κόσμου.Η φωτιά είναι το πιο κινητικό και επιδεκτικό στη μεταβολή υλικό στοιχείο.
Δίνει στην ψυχική ζωή,υλιστική εξήγηση.Η ψυχή είναι μία από τις μεταβατικές καταστάσεις της φωτιάς.
Ο Ηράκλειτος διακρίνει την ύπαρξη των αντίθετων στη φύση και τις σχέσεις τούτων.
Τα αντίθετα παλεύουν.Ο κόσμος βρίσκεται σε μία αιώνια πάλη.
Με την πάλη και την ένωση των αντίθετων,επιτυγχάνεται η γέννηση,η ανάπτυξη και ο μετασχηματισμός των υλικών πραγμάτων.
Τα διάφορα φυσικά σώματα βρίσκονται σε αδιάκοπη ροή και μεταβολή.Περνούν στα αντίθετα τους.
Το ψυχρό γίνεται θερμό και αντίστροφα,το υγρό ξηρό κι αντίστροφα.
Δεν υπάρχει τίποτε το στάσιμο στον κόσμο παρά μόνο μεταβολή προς τα άνω και προς τα κάτω.
Τα διάφορα υλικά πράγματα γίνονται σύμφωνα με το ''Λόγο'',που είναι ο αιώνιος κοσμικός νόμος,σαν το ντάο των Κινέζων.
Ως αντικείμενο της γνώσης,θεωρούσε τη φύση,τον εξωτερικό υλικό κόσμο,ο οποίος δίδαξε,ότι γίνεται γνωστός με τις αισθήσεις.Μεγάλη σημασία όμως ,έδινε και στη νόηση.


Αυτοί ήταν οι πρώτοι Έλληνες υλιστές φιλόσοφοι.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Διαλεκτική και μεταφυσική

Ο υλισμός και ο ιδεαλισμός που είδαμε,μπορεί να είναι διαλεκτικοί ή μεταφυσικοί.
Η διαλεκτική και η μεταφυσική είναι δύο αντίθετες μέθοδοι έρευνας και ερμηνείας του κόσμου και των φαινομένων του.


Η διαλεκτική εξετάζει τον κόσμο,τα πράγματα,τα φαινόμενα, στην κίνηση τους,στην αδιάκοπη μεταβολή τους,στην αμοιβαία τους σύνδεση,στις αντιθέσεις τους κλπ.
Η μεταφυσική αντίθετα εξετάζει τα πράγματα ως αμετάβλητα,στην ακινησία τους και απομονωμένα το ένα από το άλλο.


Η διαλεκτική είναι αυτή η οποία επιβεβαιώνεται από τις επιστήμες,προέρχεται από την πράξη και επαληθεύεται στην πράξη.Και μάλιστα η υλιστική διαλεκτική ,γιατί η διαλεκτική βρίσκεται στον υλικό κόσμο και πουθενά ''αλλού'',γιατί δεν υπάρχει κάτι άλλο πέρα από τον υλικό κόσμο.


Τίποτε δεν είναι αμετάβλητο ,όλα κινούνται νομοτελειακά και αλληλοσυνδέονται,περικλείουν μέσα τους αντιθέσεις κλπ
Η ίδια η ύλη έχει μέσα της ενδογενή,την ιδιότητα της κίνησης,της μεταβολής,όλα τα πράγματα αλληλεπιδρούν και αλληλοκαθορίζονται.
Η άπειρη φύση είναι αυτοδρώσα ,κι όχι κάτι το παθητικό που μόνο ένας θεός ή ένα πνεύμα θα την έθετε σε κίνηση,όπως πίστευαν παλιά ή πιστεύουν ακόμα.[φιλοσοφικώς δεχόμαστε την απειρία της φύσης,γιατί αν και δεν μπορεί να αποδειχτεί επιστημονικά,ωστόσο δεν πέφτουμε στις αντιφάσεις που θα πέφταμε ,αν δεχόμασταν το πεπερασμένο,και αυτή η λύση βεβαίως εξυπηρετεί την θρησκεία,γιατί αν το σύμπαν δεν είναι άπειρο,τότε τι υπάρχει ''πέρα από αυτό'';Μα φυσικά ο θεός!θα απαντήσει ο

θρησκευόμενος!]




Δεν υπάρχει ύλη χωρίς κίνηση,δεν υπάρχει κίνηση χωρίς ύλη [κίνηση είναι τρόπος ύπαρξης της ύλης ''Ένγκελς''] αυτό το πράγμα έχει αποδειχτεί επιστημονικά ,που είναι θεμελιώδες στον διαλεκτικό υλισμό,και δείχνει την αυτοδυναμία της φύσης,της ύλης.

Η επιστημονική διαλεκτική είναι η υλιστική διαλεκτική.

Και ο διαλεκτικός υλισμός είναι η φιλοσοφία που εξετάζει τους γενικούς νόμους της κίνησης ,στη φύση ,στην κοινωνία και στη νόηση.
Τις επιμέρους μορφές της ύλης και των κινήσεων τους,τις μελετούν οι διάφορες επιστήμες ,οι οποίες μέχρι στιγμής επιβεβαιώνουν τον διαλεκτικό υλισμό.[το γενικό συνδέεται με το ειδικό].


Θα επανέλθουμε.

Οι βασικές κατευθύνσεις της φιλοσοφίας

Σε ένα ορισμένο στάδιο της κοινωνικής ανάπτυξης εμφανίστηκε η φιλοσοφία.
Όπως είπαμε το βασικό της πρόβλημα είναι αυτό ,της ουσίας του κόσμου,της σχέσης του Είναι και της Νόησης,ποιο είναι το πρωτεύον,ποιο το δευτερεύον,όσον αφορά την ύλη και το πνεύμα,η ύλη δημιουργεί το πνεύμα ή το πνεύμα την ύλη;
Και με βάση την απάντηση σε αυτό το πρόβλημα ,έχουμε τις δύο βασικές φιλοσοφικές κατευθύνσεις,τον υλισμό και τον ιδεαλισμό.

Οι φιλόσοφοι που δέχονται την ύλη ως το πρωτεύον,το αρχικό,ως αρχή και βάση του κόσμου,λέγονται υλιστές.
Οι υλιστές φιλόσοφοι δέχονται ότι την φύση  δεν την έφτιαξε κανείς,υπάρχει αιώνια,
εξηγούν τον κόσμο από τον ίδιο τον κόσμο χωρίς καταφυγή σε κάποια υπερφυσική δύναμη που υπάρχει ''εκτός φύσης''[έχει νόημα αυτή η έκφραση καν;]
Η ύλη αλλάζει ,κινείται και μεταβάλλεται με δικούς της νόμους κλπ.
Δέχονται εντέλει την αιωνιότητα της ύλης ,της φύσης και το ότι αυτή δημιουργεί το πνεύμα σε συγκεκριμένες συνθήκες.
Ύλη χωρίς πνεύμα,υπάρχει [πέτρες ,ήλιος],και αυτό μπορούμε να το αντιληφθούμε όλοι.
Πνεύμα όμως,αίσθημα,νόηση ,υπάρχει δίχως ύλη άραγε;Έχει εξακριβωθεί ποτέ επιστημονικά αυτό εκτός από τα λεγόμενα των γιαγιάδων μας για τον καλό θεούλη,τους αγγέλους κλπ;!
Νομίζω ότι δεν έχει εξακριβωθεί.
Η επιστήμη,η ίδια η πράξη δείχνει ότι η ουσία του κόσμου,της φύσης,του σύμπαντος είναι η ύλη και τίποτε άλλο.Το πνεύμα είναι ένα προϊόν της.
Έτσι λοιπόν,πλήρης αντιστροφή!.
Κανένας θεός,κανένα πνεύμα ,δεν έφτιαξε τον κόσμο,την φύση,την ύλη,αλλά η ύλη δημιούργησε το πνεύμα.Και το πνεύμα δεν υπάρχει δίχως την ύλη.

Οι ιδεαλιστές ,αντίθετα,θεωρούν ως πρωταρχικό,ως αρχή και βάση του κόσμου και των φαινομένων του ,το πνεύμα.
Το πνεύμα υπήρχε πριν από τη φύση και ανεξάρτητα από αυτή.
Δηλαδή ο ιδεαλισμός συνδέεται με τη θρησκεία γιατί παίρνουν και οι δύο ως πρωταρχικό,αρχικό,το πνεύμα,την ιδέα,την συνείδηση.
Αν και ιδεαλισμός και θρησκεία δεν ταυτίζονται εξ ολοκλήρου.
Η θρησκεία δεν είναι καν προσπάθεια ερμηνείας του κόσμου αλλά μία διαστρεβλωμένη εκδοχή-αντανάκλαση της κοινωνικής πραγματικότητας.
Ο θεός ή οι θεοί είναι μεγαλοποιημένες φανταστικές αντανακλάσεις στο μυαλό των ανθρώπων,φυσικών και κοινωνικών φαινομένων και ανθρωπίνων χαρακτηριστικών.
Και μάλιστα έχει αντιδραστικό χαρακτήρα όπως και ο ιδεαλισμός που κατά κανόνα τον ακολουθούσαν και τον ακολουθούν ,τάξεις,τμήματα,στρώματα με αντιδραστικές επιδιώξεις ως προς την κοινωνική πρόοδο.
Ενώ τον υλισμό ακολουθούν,κατά κανόνα,τα προοδευτικά τμήματα,τάξεις,στρώματα κλπ,όπως άλλωστε γίνονταν πάντα,κατά κανόνα βέβαια,μην είμαστε απόλυτοι.


Όσον αφορά τον ιδεαλισμό,έχουμε τον υποκειμενικό ιδεαλισμό ,που θεωρεί πρωτεύον την ανθρώπινη συνείδηση,δηλαδή θεωρεί στην ουσία τον κόσμο προϊόν της συνείδησης,
στα αισθήματά μας και στις έννοιες μας,δεν αντιστοιχεί  κάτι το αντικειμενικό [όμως η ίδια η πράξη,η επιστήμη δείχνουν ότι το αίσθημα,η γνώση,η έννοια είναι αντανακλάσεις της υλικής αντικειμενικής πραγματικότητας που υπάρχει ανεξάρτητα από εμάς,δεν την φτιάχνει η συνείδηση μας,κι εφόσον αντιστοιχούν σε κάτι αληθινό,αντικειμενικό,επαληθεύονται στην πράξη.].

Κι έχουμε και τον αντικειμενικό ιδεαλισμό που ενώ παραδέχεται την αντικειμενικότητα του κόσμου,το ότι υπάρχει ανεξάρτητα από μας,κι αναγνωρίζει την αντικειμενική νομοτέλεια των φαινομένων,
εντούτοις καταλήγει σε λάθος γιατί τα αναγάγει αυτά όχι στην ίδια την φύση,την ύλη,αλλά στο πνεύμα,στην ιδέα,την βούληση κλπ.


Υπήρξαν βέβαια και οι δυϊστές,που θεωρούσαν την ύλη και το πνεύμα ,σαν ανεξάρτητες,τελείως διαφορετικές ουσίες μεταξύ τους
αλλά αυτό βασικά δεν αποτελεί τρίτη επιλογή στο ζήτημα της φιλοσοφίας αλλά εκφράζει φιλοσοφική ασυνέπεια.

Κι όπως είπαμε πριν όλα αυτά συνδέονται με την κοινωνική ανάπτυξη και τις κοινωνικές συνθήκες.

Αυτά προς το παρόν.Την επόμενη φορά θα μιλήσουμε για την διαλεκτική και την μεταφυσική.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Το βασικό πρόβλημα της φιλοσοφίας

Υπήρξαν και υπάρχουν πολλές αντιλήψεις για το τι είναι φιλοσοφία,τι εξετάζει,ποιο το αντικείμενό της,ποια η αντικειμενικότητα της κλπ.
Ωστόσο το βασικό πρόβλημα της,ήταν πάντοτε το ζήτημα της ουσίας του κόσμου,το ζήτημα της σχέσης του Είναι και της Νόησης,έστω κι αν δεν το διατύπωνε πάντα ξεκάθαρα και συγκεκριμένα.
Το ζήτημα του ποιο είναι το πρωταρχικό;η ύλη ή το πνεύμα.
Για να δώσω έναν πλατύ ορισμό,θα πω ότι η φιλοσοφία είναι η μελέτη των γενικών νόμων της φύσης,της κοινωνίας και της νόησης.
Τους ειδικούς νόμους των επιμέρους φαινομένων,τους μελετούν οι διάφορες επιστήμες.
Η φιλοσοφία γενικεύει.
Για να έχει μία αντικειμενικότητα,να είναι επιστημονική,να έχει μία εγκυρότητα,πρέπει να στηρίζεται και να συμφωνεί με τα επιστημονικά δεδομένα.
Η φιλοσοφία δεν πρέπει να είναι μία ξεκάρφωτη επινόηση,γιατί τότε δεν αντανακλά τίποτε το πραγματικό ή μάλλον το αντανακλά παραμορφωμένα.Επιπλέον εννοείτε ότι δεν είναι άσχετη και από την κοινωνία.Κοινωνία,επιστήμες,τεχνολογία,φιλοσοφία είναι πράγματα αλληλένδετα.
Η φιλοσοφία που πετυχαίνει μία έγκυρη αντανάκλαση της πραγματικότητας καλύτερα από κάθε άλλη και συμφωνεί με τα επιστημονικά δεδομένα ,είναι ο υλισμός και δη ο διαλεκτικός υλισμός
Αυτά τα ενδιαφέροντα ζητήματα θα προσπαθήσω να ακολουθήσω σε αυτό το blog μέσα από παραγράφους,σύντομους ή μακριούς ,άρθρα ,αποσπάσματα από βιβλία κλπ
Σύντομα,απλά και σημαντικά πράγματα,δεν θα είμαι κουραστικός!


Σημ.Υπόψιν ότι εδώ παρουσιάζω προσωπικές αντιλήψεις,οπότε οποιοδήποτε λάθος,γκάφα,ασυνέπεια γραφής,αντιφάσεις κλπ,χρεώνονται αποκλειστικά σ ΕΜΕΝΑ,και σε ΚΑΜΙΑ φιλοσοφία ή υλισμό.
Αυτό για να μαι εντάξει από την αρχή!

Ουσία και αντικείμενο της μαρξιστικής φιλοσοφίας

 του Παναγιώτη Γαβάνα Ένα από τα βασικά ζητήματα που είναι αναγκαίο να αποσαφηνιστεί στην αρχή αυτής της σειράς άρθρων που παρουσιάζουμε ανα...