Ο άνθρωπος είναι μέρος της φύσης και μέλος της κοινωνίας και υποτάσσεται στους φυσικούς, υλικούς, αντικειμενικούς νόμους της φύσης και της κοινωνίας.
Μπορεί ο άνθρωπος να μην υποταχθεί στους νόμους της φύσης και της κοινωνίας ; Όχι δεν μπορεί.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να μην υπολογίζει πχ, τους νόμους της μηχανικής και να δημιουργήσει μηχανική χωρίς τριβή, δεν μπορεί να δημιουργήσει το αεικίνητο, που θα κινείται χωρίς τη δαπάνη ενέργειας.
Μήπως μπορεί ο άνθρωπος να αγνοήσει τους νόμους της βιολογίας και να πάψει να τρώει και να πίνει ; Όχι, δεν μπορεί, γιατί τότε θα χαθεί. Αν ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος, που διάβασε θρησκευτικά ή ιδεαλιστικά βιβλία, άρχιζε να πιστεύει στα θαύματα και έπαυε πχ, να ντύνεται και να φοράει υποδήματα το χειμώνα, στις χώρες που έχουν ψυχρό κλίμα ή προσπαθούσε να περπατήσει πεζός στη θάλασσα, ασφαλώς θα εξαφανιζόταν.
Όπως συμβαίνει στην υλική ζωή, έτσι και η πνευματική δραστηριότητα, η συνείδηση, η νόηση του ανθρώπου δεν μπορεί να αποσπασθεί από τη γύρω πραγματικότητα, από τη φύση και την κοινωνία. Η ανθρώπινη νόηση όλο της το περιεχόμενο το αντλεί από τη φύση και την κοινωνία. Η συνείδηση είναι ή σωστή ή η παραμορφωμένη αντανάκλαση της πραγματικότητας.
Οι επιστήμες έχουν σαν περιεχόμενο, όλο τον κόσμο, όλο το Σύμπαν. Δεν υπάρχει ούτε ένας γνωστός τομέας φαινομένων, που δεν θα τον μελετάει αυτή ή εκείνη η επιστήμη. Οποιοδήποτε καινούργιο τομέα φαινομένων κι αν ανακαλύψουν οι άνθρωποι, ο τομέας αυτός θα γίνει αντικείμενο μελέτης της επιστήμης.
Τι λοιπόν μελετάει η θρησκεία ; Τίποτε δεν μένει γι' αυτή. Τίποτε δεν έχει να μελετήσει. Οι ιεροκήρυκες υποστηρίζουν ότι αντικείμενο της θρησκείας είναι ο υπερφυσικός, ο άυλος κόσμος.
Λένε : υπάρχει ο φυσικός κόσμος που τον βλέπουμε με τα μάτια του σώματος και τον μελετάει η επιστήμη και υπάρχει και ο ουράνιος κόσμος που είναι απρόσιτος στην επιστημονική γνώση, αλλά προσιτός στην πίστη. Αυτόν τον ουράνιο κόσμο, οι πιστοί τον βλέπουν με τα ''μάτια της ψυχής''.
Ενώ το αντικείμενο της επιστήμης είναι πραγματικό, υπάρχει αντικειμενικά, η θρησκεία δεν έχει κανένα πραγματικό αντικείμενο, το αντικείμενό της είναι επινοημένο, γιατί δεν υπάρχει κανένας θεός και κανένας υπερφυσικός κόσμος. Γι' αυτό και η θρησκεία είναι άγονο λουλούδι.
Οι θεολόγοι δηλώνουν ότι η θρησκεία έχει σαν αντικείμενο τον τομέα του ''καθαρού πνεύματος'', την ψυχική ζωή των ανθρώπων, την ψυχική τους δραστηριότητα. Ωστόσο, πρώτο, δεν υπάρχει τομέας του ''καθαρού πνεύματος'', γιατί δεν υπάρχει ψυχική δραστηριότητα χωρίς την ύλη. Η ψυχική δραστηριότητα είναι προϊόν της υψηλά οργανωμένης ύλης, του ανθρώπινου εγκεφάλου. Δεύτερο, όλη η πνευματική, η ψυχική δραστηριότητα αποτελεί αντικείμενο ειδικής επιστήμης, της ψυχολογίας και δεν έχει καμιά δουλειά εδώ η θρησκεία. Τρίτο , η διδασκαλία του ακαδημαϊκού Ι. Π. Πάβλοφ και των μαθητών του για την ανώτερη νευρική δραστηριότητα, απέρριψε εντελώς τις φανταστικές θρησκευτικές επινοήσεις για την ''αθανασία της ανθρώπινης ψυχής''.
Πηγή : Π. Α. Παβέλκιν ''Τι είναι θρησκεία''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου