Τρίτη 16 Μαΐου 2017

Η αντίθεση της διαλεκτικής προς τη μεταφυσική στην κατανόηση της εξέλιξης

Η ανακάλυψη της καθολικής αλληλεξάρτησης των αντικειμένων, των φαινομένων είναι το πρώτο βήμα στο δρόμο για τη γνώση της διαλεκτικής της φύσης, της κοινωνίας και της νόησης. Η εξέταση των φαινομένων στην αλλαγή, στην ανανέωση, στην εξέλιξή τους είναι ένα παραπέρα βάθαιμα της γνώσης του αντικειμενικού κόσμου από τον άνθρωπο.

Η θέση της διαλεκτικής για την κίνηση, την ανανέωση, την εξέλιξη όλων των αντικειμένων και των φαινομένων συνδέεται οργανικά με τη θέση για την αλληλουχία των φαινομένων. Ο Ένγκελς έγραφε :"Όλη η προσιτή σε μας φύση απαρτίζει κάποιο σύστημα, κάποια συνολική σύνδεση σωμάτων...Στο γεγονός ότι τα σώματα αυτά βρίσκονται σε αμοιβαία σύνδεση περικλείνεται κιόλας το ότι επιδρούν το ένα στο άλλο,και η αμοιβαία αυτή επίδραση του ενός πάνω στο άλλο είναι ίσα-ίσα η κίνηση".
Η σύνδεση και η αλληλεπίδραση είναι αναπόσπαστες από την κίνηση, την αλλαγή και την εξέλιξη.
Η διαλεκτική αντίληψη για την εξέλιξη σαν προτσές γέννησης του καινούργιου και εξαφάνισης του παλιού είναι μια από τις σπουδαιότερες θέσεις στο θεωρητικό βάθρο της επαναστατικής πάλης του προλεταριάτου κατά του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό, στη θεωρητική θεμελίωση της στρατηγικής και της τακτικής του προλεταριάτου.


Οι θεμελιωτές του μαρξισμού - λενινισμού επεξεργάστηκαν ολόπλευρα το ζήτημα του διαλεκτικού χαρακτήρα της εξέλιξης, το ζήτημα της αλλαγής της φύσης, της κοινωνίας και της νόησης. Ο Μαρξ έδειξε ότι η κοινωνία βρίσκεται σε αέναη εξέλιξη και αλλαγή. Όλα τα κοινωνικά φαινόμενα ο Μαρξ τα εξετάζει στην εξέλιξη και την αλλαγή τους. Το κλασικό έργο του Μαρξ "Το Κεφάλαιο" είναι πρότυπο δημιουργικής εφαρμογής του διαλεκτικού υλισμού στην ανάλυση των νόμων εξέλιξης του καπιταλισμού.


Η διαλεκτική,διδάσκει ο Ένγκελς, περιλαμβάνει όλες τις μορφές κίνησης από την απλή μετατόπιση των αντικειμένων στο χώρο ως την εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας. Ο Ένγκελς έδωσε τον χαρακτηρισμό της διαλεκτικής κατανόησης των βασικών μορφών της κίνησης της ύλης και του συσχετισμού κίνησης και ηρεμίας. Στηριγμένος στα δεδομένα της επιστήμης για τη φύση και την κοινωνία, ο Ένγκελς έδειξε ότι η κίνηση είναι μορφή, είναι τρόπος ύπαρξης της ύλης, αναφαίρετη ιδιότητά της. Δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει ύλη χωρίς κίνηση. Αυτό είναι το σπουδαιότατο συμπέρασμα του διαλεκτικού υλισμού.

Ο Λένιν, υπερασπίζοντας τη μαρξιστική διαλεκτική από τις διαστρεβλώσεις, αναπτύσσοντας την και πλουτίζοντας την με βάση τα νέα δεδομένα των επιστημών για τη φύση και τη νέα πρακτική πείρα της επαναστατικής πάλης, πλούτισε τη διαλεκτική αντίληψη της εξέλιξης. Ο Β.Ι.Λένιν ξεσκέπασε τους ναρόντνικους που διεκήρυτταν ότι η διαλεκτική είναι σοφιστική και τους ρεβιζιονιστές που προπαγανδιζαν έναν αγοραίο εξελικτικισμό. Στο βιβλίο του "Υλισμός και εμπειριοκριτικισμός" ο Λένιν κατετρόπωσε τους μαχιστές, που αποσπούσαν την κίνηση από την ύλη, που εξέταζαν την κίνηση έξω από την ύλη.Γενικεύοντας τα νέα δεδομένα της φυσικής, ο Λένιν έδειξε ότι η μαρξιστική διδασκαλία για την κίνηση σαν αναφαίρετη ιδιότητα της ύλης βρήκε ξανά επιβεβαίωση στη φυσική.


"Σε αντίθεση προς τη μεταφυσική -γράφει ο Ι.Β Στάλιν- η διαλεκτική εξετάζει τη φύση όχι σαν κατάσταση ηρεμίας και ακινησίας, στασιμότητας και αμεταβλητότητας, μα σαν κατάσταση αδιάκοπης κίνησης και αλλαγής ,αδιάκοπης ανανέωσης και εξέλιξης, όπου πάντα κάτι γεννιέται και αναπτύσσεται, κάτι καταστρέφεται και τραβάει προς το χαμό του. Γι'αυτό η διαλεκτική μέθοδος απαιτεί να εξετάζονται τα φαινόμενα όχι μόνο από την άποψη της αμοιβαίας σύνδεσής τους και του αλληλοκαθορισμού τους, μα κι από την άποψη της κίνησης τους, της αλλαγής τους, της εξέλιξής τους, από την άποψη της εμφάνισης και της εξαφάνισή τους."


Σύμφωνα με τη μεταφυσική άποψη όλα στη φύση μένουν όπως ήταν, αμετάβλητα, αποστεωμένα.

Ο Ένγκελς, βγάζοντας στο φως τα βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της φυσιογνωσίας του 17ου-18ου αιώνα, τόνιζε ότι η επιστήμη εκείνης της περιόδου εξέταζε τη φύση σε κατάσταση ηρεμίας. Οι επιστήμονες εκείνης της περιόδου φαντάζονταν τη φύση αμετάβλητη. Είχαν τη γνώμη ότι οι πλανήτες περιστρέφονται κατά αμετάβλητες ελλείψεις, ενώ οι απλανείς στέκονται αιωνίως ακίνητοι στις θέσεις τους. Υπέθεταν ότι υπήρχαν πάντα οι σημερινές πέντε ήπειροι του κόσμου, υπήρχαν πάντα τα ίδια βουνά, πεδιάδες, θάλασσες, ποτάμια, λίμνες. Το κλίμα, η χλωρίδα, η πανίδα, τα είδη των φυτών και των ζώων εθεωρούντο επίσης απολύτως σταθερά και αμετάβλητα.

Το πόσο ισχυρή ήταν η επίδραση της μεταφυσικής στις απόψεις των φυσιοδιφών μπορούμε να το κρίνουμε από τις αντιλήψεις του γνωστού Γάλλου ζωολόγου Κυβιέ. Μελετώντας τα απολιθώματα των ζώων, ο Κυβιέ ανακάλυψε ότι τα ζώα που υπήρχαν παλιότερα διαφέρουν από τα τωρινά. Από το γεγονός αυτό έβγαινε μόνο του το συμπέρασμα για την εξέλιξη των ειδών. Ωστόσο ο Κυβιέ δεν ακολούθησε αυτό το δρόμο, αλλά ισχυριζόταν ότι τα είδη είναι αμετάβλητα. Θεωρούσε ότι η γη πέρασε κάμποσες καταστροφές, "κατακλυσμούς'', που το αποτέλεσμα τους ήταν πως κάθε φορά χάνονταν τα ζώα και τα φυτά και ότι έμενε για πολύ καιρό ακατοίκητη, ώσπου να τα ξαναδημιουργήσει κάποια "θεϊκή" δύναμη.

Παραλλαγή των μεταφυσικών αντιλήψεων ήταν η αντιεπιστημονιική θεωρία του προμορφισμού, που πολύν καιρό την προπαγάνδιζαν στη βιολογία, σύμφωνα μ`αυτή την παραλλαγή το έμβρυο του οργανισμού έχει όλα τα γνωρίσματα και όλα τα όργανα του ενηλίκου ζώου ή ανθρώπου.

Η κατοπινή εξέλιξη της επιστήμης ανασκεύασε ολότελα τις απόψεις αυτού του είδους.

Ωστόσο θα ήταν λάθος να θεωρείται η μεταφυσική απλώς και μόνο ιστορικό παρελθόν. Στην αστική επιστήμη η μεταφυσική κυριαρχεί και σήμερα. Είναι αλήθεια πώς στην εποχή μας είναι δύσκολο ν αρνηθεί κανείς την εξέλιξη, γι'αυτό οι αστοί φιλόσοφοι, επιθυμώντας να διατηρήσουν κάποια επίφαση επιστημονικότητας των απόψεων τους, δεν αρνούνται κατηγορηματικά και ανοικτά την εξέλιξη, μα διαστρεβλώνουν την ουσία της. Αυτή είναι μια από τις ιδιομορφίες της μεταφυσικής στο σύγχρονο στάδιο της.

Ορισμένοι αστοί επιστήμονες επιχειρούν, λόγου χάρη, "ν`αποδείξουν'' ότι το σύμπαν έχει αρχή μέσα στο χρόνο και, συνεπώς, θα έχει και τέλος. Οι αντιδραστικοί ισχυρίζονται ότι η εξέλιξη της φύσης έχει τάχα σταματήσει. Οι απόψεις αυτού του είδους αποτελούν υπεράσπιση της παπαδοσύνης και δεν έχουν τίποτε το κοινό με την επιστήμη. Έτσι ο αστός ιδεαλιστής επιστήμονας Τζ. Τζήνς κηρύχνει τη μεταφυσική και δηλώνει ότι η φύση δεν εξελίσσεται μέσα στο χρόνο και το χώρο.

Η σύγχρονη αντιδραστική ιδεολογία προσπαθεί με κάθε τρόπο ν`αναστήσει τη μεταφυσική, να εξοστρακίσει από την επιστήμη την ιδέα της εξέλιξης. Για το σκοπό αυτό καταβάλλει εντατική προσπάθεια ν`ανασκευασθεί ο δαρβινισμός, ν`ανασκευασθεί η ίδια η ιδέα της εξέλιξης της ζωντανής φύσης. Ο δαρβινισμός χαρακτηρίζεται τέχνασμα και προβάλλεται ο ισχυρισμός πως η ιδέα της εξέλιξης έχει δήθεν χρεωκοπήσει.

Οι τέτοιες ψευτοθεωρίες σαν το μεντελισμό - βαϊσμανισμό - μοργκανισμό, αποτελούν τυπική μεταφυσική. Οι βαϊσμανιστές - μοργκανιστές στα λόγια παραδέχονται την εξέλιξη, και μάλιστα κρύβονται πίσω από την ταμπέλα του νεοδαρβινισμού. Στην πράξη όμως αρνούνται το καινούργιο στο προτσές της εξέλιξης της οργανικής φύσης. Ισχυρίζονται ότι υπάρχει κάποια ιδιαίτερη κληρονομική ουσία, που είναι δήθεν αιώνια, αμετάβλητη, αθάνατη και δεν εξαρτάται από τις συνθήκες του περιβάλλοντος. Ο Βάισμαν έγραφε : "Μόνο το σώμα είναι θνητό με την έννοια του φυσικού θανάτου, ενώ η κληρονομική βάση είναι αθάνατη. Η βάση αυτή εκτείνεται από γενεά σε γενεά σαν ερπυστικό ρίζωμα."

Αν η κληρονομική ουσία είναι αιώνια και αμετάβλητη, αυτό σημαίνει πως στο προτσές της εξέλιξης των οργανισμών δε δημιουργείται τίποτε το καινούργιο, μα απλώς και μόνο εκδηλώνονται οι από προηγούμενα εναποθεμένες μέσα τους ιδιότητες. Έτσι ο βαϊσμανισμός είναι απαράλλακτος ο προμορφισμός, που αρνείται την εξέλιξη,τη γέννηση του καινούργιου και παραδέχεται μόνο την απλή αύξηση. Οι βαϊσμανιστές καταπολεμούν ανοικτά την διαλεκτική ιδέα της εξέλιξης και ισχυρίζονται ότι δήθεν η εξέλιξη της οργανικής φύσης "σταματά", "σβήνει", λόγω του ότι οι οργανισμοί χάνουν τα "αποθέματα μεταλλαγών"

Η  μεταφυσική αντίληψη της εξέλιξης κυριαρχεί και στη σύγχρονη αστική κοινωνιολογία. Επί αιώνες οι αντιδραστικοί επανελάμβαναν το τροπάρι της αιωνιότητας του χωρισμού της κοινωνίας σε τάξεις, το τροπάρι του απαραβίαστου των αρχών της ατομικής ιδιοκτησίας, το τροπάρι των αιώνων αρχών της ηθικής, της καθολικότητας του "θρησκευτικού συναισθήματος" κλπ. Οι μεταφυσικές αυτές θεωρίες διαδόθηκαν ιδιαίτερα πλατιά στην εποχή του ιμπεριαλισμού. Οι συνήγοροι του καπιταλισμού που έφαγε το ψωμί του, του καπιταλισμού που πεθαίνει, προσπαθούν μ`όλες τους τις δυνάμεις ν`αποδείξουν την αιωνιότητα του καπιταλισμού, το απαρασάλευτο της διαίρεσης της κοινωνίας σε καταπιεζόμενους και καταπιεστές,σε "κατώτερες" και "ανώτερες" φυλές.

Η μεταφυσική διαποτίζει απ`άκρη σ `άκρη όλη την αντιδραστική αστική φιλοσοφία. Λόγου χάρη οι πραγματιστές ισχυρίζονται ότι ο κόσμος αυτός καθ`εαυτόν δεν υπόκειται σε κανενός είδους αλλαγές. Γι'αυτούς η κίνηση, η αλλαγή δεν είναι τίποτε περισσότερο από τρόπος διάκρισης των φαινομένων, τρόπος που εφαρμόζεται,επειδή είναι βολικός για το γνωρίζον υποκείμενο.

Στην εποχή μας η μεταφυσική αποτελεί,για οποιονδήποτε τομέα γνώσης κι αν πρόκειται, μια από τις εκδηλώσεις της αστικής κοσμοθεωρίας. Η σύγχρονη αντίδραση προσπαθεί να βρει τη δικαίωσή της στη μεταφυσική ερμηνεία της εξέλιξης. Η εργατική τάξη βρίσκει στη διαλεκτική αντίληψη της εξέλιξης την επιστημονική θεμελίωση της πάλης της για το καινούργιο, για τον σοσιαλισμό. Αυτό σημαίνει ότι στη σύγχρονη κοινωνία η μεταφυσική και το αντίθετό της η διαλεκτική αντίληψη της εξέλιξης, αντανακλούν τη ριζική αντίθεση αστικής και προλεταριακής κοσμοθεωρίας.

Από τις δύο αντιλήψεις για την εξέλιξη επιστημονική είναι μόνο η διαλεκτικο - υλιστική. Η αντίληψη αυτή επικυρώνεται εξ ολοκλήρου από τα συμπεράσματα της σύγχρονης φυσιογνωσίας και απ`όλη την κοινωνικο - παραγωγική δράση των ανθρώπων.

Από το βιβλίο ''Διαλεκτικός Υλισμός'' της ακαδημίας επιστημών ΕΣΣΔ








Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Κορέα 1950-1953. Ο Ψυχρός Πόλεμος γίνεται Θερμός

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 801, στις 13/5/2017

Ο Πάμπλο Πικάσο ζωγράφισε το 1951 τη «Σφαγή στην Κορέα» εμπνευσμένος από το έργο του Γκόγια «3η Μαρτίου» (1814) που αναφέρεται στην αντίσταση των Ισπανών ενάντια στις γαλλικές δυνάμεις κατοχής

Οι πρώτες πράξεις του Ψυχρού Πολέμου

Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Περίοδος του Ψυχρού Πολέμου. Έχει προηγηθεί η λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (ΒΠΠ) με τη νίκη του Κόκκινου Στρατού επί των Γερμανών Ναζί και έχουν δημιουργηθεί στην Ανατολική Ευρώπη οι Λαϊκές Δημοκρατίες. Ένα χρόνο νωρίτερα, στα 1949, ο κινέζικος λαός βγαίνοντας νικητής, μετά από έναν μακρόχρονο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, εγκαθίδρυσε σοσιαλιστικό καθεστώς. Σε πολλές περιοχές του πλανήτη εμφανίστηκαν δυναμικά εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα που κλόνισαν τα θεμέλια του ιμπεριαλισμού.

Οι ΗΠΑ, παίρνοντας τη σκυτάλη στην πρωτοκαθεδρία του ιμπεριαλισμού από την Αγγλία, ανέλαβαν να σώσουν το καπιταλισμό από τη σαρωτική επαναστατική έφοδο των λαών σε παγκόσμιο επίπεδο. Ανακοινώνουν το δόγμα Τρούμαν με το οποίο επισημοποιείται η έναρξη του Ψυχρού Πολέμου. Εφαρμόζουν το σχέδιο Μάρσαλ ώστε να ενισχύσουν οικονομικά τις εξαρτημένες σ’ αυτούς χώρες της Ευρώπης, να υποτάξουν ακόμα περισσότερο τις αστικές τους τάξεις, να φρενάρουν την άνοδο του λαϊκού-επαναστατικού κινήματος και να σύρουν ολόκληρους λαούς πίσω από το άρμα τους στην αντισοσιαλιστική τους υστερία. Ιδρύουν το ΝΑΤΟ και ξεκινούν να φυτεύουν στρατιωτικές βάσεις και πυρηνικά σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Στο εσωτερικό τους επικρατεί ακραίος αντικομμουνισμός (μακαρθισμός).


Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Τσόρτσιλ που στα 1946 με την ομιλία του στο Φούλτον του Μιζούρι επισφραγίζει την έναρξη του «αγώνα» του «ελεύθερου κόσμου» ενάντια στο «σιδηρούν παραπέτασμα», υιοθετώντας έτσι τον όρο που χρησιμοποίησε για πρώτη φορά ο Γκέμπελς, σε ραδιοφωνική ομιλία του στο Βερολίνο στις αρχές του 1945, αναφερόμενος στην ΕΣΣΔ.


Η Κορέα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Όπως ήταν φυσικό η περιοχή της Άπω Ανατολής και πιο συγκεκριμένα η κορεατική χερσόνησος βρέθηκε πολύ γρήγορα στο μάτι του κυκλώνα. Πρώην ιαπωνική αποικία, μετά το τέλος του ΒΠΠ, τον Αύγουστο του 1945 απελευθερώνεται από τις επαναστατικές κορεατικές δυνάμεις της αντίστασης και τον Κόκκινο Στρατό. Η χώρα μοιράστηκε σε δύο ζώνες: βόρεια του 38ου παράλληλου η σοβιετική στρατιωτική ζώνη ευθύνης και νότια αυτού η αμερικανική. Με βάση τη Διάσκεψη του Πότσνταμ και τη συμφωνία ΕΣΣΔ, ΗΠΑ και Μ. Βρετανίας, οι δύο Κορέες έπρεπε να ενωθούν και να δημιουργηθεί ένα ενιαίο και ανεξάρτητο κράτος. 



Στη ολόκληρη τη χώρα υπήρχε ένα μεγάλο κίνημα αντίστασης, κυρίως με κομμουνιστές και άλλες πατριωτικές δυνάμεις. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1945 πραγματοποιήθηκε στη Σεούλ μια αντιπροσωπευτική συνέλευση Επιτροπών για την Εθνική Ανεξαρτησία. Αποφασίστηκε να σχηματιστεί μια ενιαία εθνική κυβέρνηση (Λαϊκή Δημοκρατία) για όλη την Κορέα. Η απόφαση αυτή απηχούσε και τις διαθέσεις του κορεατικού λαού. 

Όμως δύο μέρες αργότερα αποβιβάστηκαν στη χώρα οι δυνάμεις κατοχής των αμερικανών. Διόρισαν ένα Συμβούλιο που περιελάμβανε αρκετούς Ιάπωνες και Κορεάτες συνεργάτες τους. Στις 10 του Οκτώβρη του 1945 η αμερικανική στρατιωτική κυβέρνηση αυτοανακηρύχθηκε ως η μοναδική κυβέρνηση στη Ν. Κορέα, διχοτομώντας στην πράξη τη χώρα. Στις αρχές του 1946 σχημάτισαν νέα στρατιωτική κυβέρνηση με επικεφαλής το ανδρείκελο των ΗΠΑ, Σίνγκμαν Ρι, που ανήκε στη σκληροπυρηνική δεξιά.


Στη Β. Κορέα ιδρύθηκε το Δημοκρατικό Πατριωτικό Μέτωπο αποτελούμενο από το Κ.Κ. Κορέας και άλλα κόμματα. Δημιουργήθηκε η «Προσωρινή Λαϊκή Επιτροπή» με επικεφαλής τον Κιμ ιλ Σουνγκ και το Μάρτη του 1946 προχώρησε στην πρώτη μεγάλη αγροτική μεταρρύθμιση. Κατασχέθηκε η γη των Γιαπωνέζων και των ντόπιων συνεργατών τους και μοιράστηκε σε ακτήμονες. Εθνικοποιήθηκαν εργοστάσια και δημεύθηκαν περιουσίες που ανήκαν στους ιάπωνες αποικιοκράτες. 

Βόμβες ναπάλμ στην Κορέα

Τον Αύγουστο ενώθηκε το Κ.Κ. Κορέας και το Νέο Λαϊκό Κόμμα και ίδρυσαν το Κόμμα Εργασίας της Κορέας. Στόχος του είναι η ειρηνική ενοποίηση της χώρας. 

Με απόφαση του ΟΗΕ χωρίς τη συμφωνία της ΕΣΣΔ, διενεργήθηκαν εκλογές μόνο στη Ν. Κορέα, στις 10 Μάη του 1948, μέσα σε συνθήκες ανοικτής τρομοκρατίας, με νικητή των εκλογών τον Ρι ο οποίος εμπλεκόταν άμεσα ή έμμεσα σε 600 δολοφονίες πολιτικών, ανάμεσα σ’ αυτούς και μετριοπαθών ηγετών. Στις εκλογές πήραν μέρος μόλις το 30% των ψηφοφόρων και σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο που είχε ψηφιστεί λίγο πριν, αποκλείστηκε η μεγάλη μάζα των αναλφάβητων. Παρόλα αυτά, η Επιτροπή του ΟΗΕ που επιτηρούσε τις εκλογές έκανε δεκτά τα αποτελέσματα. Έτσι αναγνωρίζεται η κυβέρνηση της Ν. Κορέας από τον ΟΗΕ, στις 12 Δεκέμβρη του 1948.

Παράλληλα διενεργήθηκαν εκλογές και στη Β. Κορέα. Στις 9 Αυγούστου του 1948 συνήλθε η Λαϊκή Εθνοσυνέλευση της Κορέας στο Φενιάν και ανακηρύχθηκε η Λαϊκοκρατική Δημοκρατία (ΛΔ) της Κορέας. Ύστερα από αίτηση της λαϊκής εξουσίας ο σοβιετικός στρατός αποσύρθηκε από τη Βόρεια Κορέα στα τέλη του 1948. Έτσι καθιερώθηκαν οι δύο Κορέες και το πρόβλημα της ενοποίησης παρέμενε ανοιχτό.

Ποιος ξεκίνησε τον πόλεμο 

Έχει κυριαρχήσει η άποψη ότι ο πόλεμος ξεκίνησε όταν στις 25 Ιουνίου του 1950 ο στρατός της Β. Κορέας εισέβαλε στη Νότια. Ας δούμε την πορεία των γεγονότων λίγο πριν την έναρξη του πολέμου.

Στις 30 Μαΐου του 1950 γίνονται νέες εκλογές στη Ν. Κορέα και παρόλο που το κόμμα του Ρι μειοψηφεί, αυτός παραμένει πρωθυπουργός! Στην προεκλογική περίοδο η τρομοκρατία ήταν και πάλι κυρίαρχη με συλλήψεις υποψήφιων-αντίπαλων του και οπαδών τους. Υπολογίζεται πως εκείνη τη στιγμή υπήρχαν τουλάχιστον 14.000 πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές της Ν. Κορέας. Στις 11 Ιούνη η Β. Κορέα στέλνει αποστολή στη Σεούλ για να συζητήσουν το θέμα της ενοποίησης. Οι απεσταλμένοι συλλαμβάνονται και απειλούνται με εκτέλεση.




Στις 25 του Ιούνη ο στρατός της αμερικανοστήριχτης κυβέρνησης των Νοτιών επιτίθεται εναντίον νοτιοκορεατών ανταρτών, πάνω από τον 38ο παράλληλο, εισβάλοντας έτσι στη Β. Κορέα. Έφτασαν μάλιστα να καταλάβουν την πόλη Haeju αρκετά χιλιόμετρα μέσα στο βορειοκορεατικό έδαφος, γεγονός που παραδέχτηκαν και οι δυτικοί. Και δεν ήταν η μοναδική φορά που έγινε κάτι τέτοιο. Τις δύο προηγούμενες μέρες υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις βομβαρδισμών βορειοκορεατικών στόχων από νοτιοκορεάτες.

Ρι και Μακάρθουρ


Έτσι την ίδια μέρα (25 Ιούνη) η Κυβέρνηση της Λ.Δ. της Κορέας δίνει διαταγή στο λαϊκό στρατό να περάσει σε αντεπίθεση. 

Ακόμη και οι ίδιοι αμερικανοί στις τότε δηλώσεις τους αμφισβήτησαν ότι οι βορειοκορεάτες εισέβαλαν πρώτοι. Σύμφωνα με αμερικανό δημοσιογράφο ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ «ποτέ δεν σιγουρεύτηκε ότι ο Σίνγκμαν Ρι δεν ήταν εκείνος που προκάλεσε την επίθεση των ερυθρών» (Χόροβιτς). Μάλιστα αμερικανός αξιωματούχος αμφισβήτησε το ίδιο γεγονός λέγοντας πως ο βορειοκορεατικός στρατός δεν ήταν έτοιμος κατά την έναρξη των εχθροπραξιών.


Αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο πρέσβης Philip C. Jessup, έλεγε πως από τον Απρίλιο του 1950 συνέβαιναν συνεχείς συγκρούσεις μεταξύ των δύο στρατών με πραγματικές μάχες και με αιχμαλώτους πολέμου. Στα σύνορα υπήρχαν συνεχείς κινήσεις στρατευμάτων και οχυρώσεις.

Η κυβέρνηση της Β. Κορέας είχε υποστηρίξει ότι μόνο το 1949, είχαν γίνει 2.617 ένοπλες επιδρομές του στρατού της Ν. Κορέας στο Βορρά, με δολοφονίες, απαγωγές, εμπρησμούς και λεηλασίες με στόχο να δημιουργήσουν κοινωνική αναταραχή. Μόνο σε μία επίθεση νοτιοκορεατών στις 4 Μάη του 1949 στο Kaesong σκοτώθηκαν 4.000 βορειοκορεάτες. Ουσιαστικά ο εμφύλιος είχε ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα. 

Την ίδια μέρα της επίθεσης οι ΗΠΑ συγκαλούν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με την απουσία της ΕΣΣΔ, που είχε δικαίωμα βέτο. Ο ΟΗΕ χαρακτηρίζει τη Β. Κορέα «επιδρομέα» και καλεί τα μέλη του να βοηθήσουν τον Ρι. 

Η επέμβαση των ΗΠΑ

Στις 27 Ιούνη ο αμερικανός Πρόεδρος Τρούμαν ανακοινώνει τη στρατιωτική επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών στον πόλεμο της Κορέας με διοικητή το στρατηγό Μακάρθουρ.

Στην αρχή ο στρατός της Β. Κορέας κατάφερε να απελευθερώσει πάνω από το 75% του εδάφους της χώρας και στις 28 Ιούνη κατέλαβε ακόμα και τη Σεούλ. Οι αμερικανοί άρχισαν να σκέφτονται πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο χρήση της ατομικής βόμβας. «Στις 12 Ιούλη (εννοεί του 1950) η Βουλή των Αντιπροσώπων χειροκρότησε ένα βουλευτή που ζήτησε να χρησιμοποιηθούν ατομικές βόμβες εναντίον βορειοκορεατικών πόλεων…». (Χόροβιτς, σελ. 169).

Μπορεί οι αμερικανοί να μην χρησιμοποίησαν την ατομική βόμβα αλλά χρησιμοποίησαν εκατοντάδες βόμβες ναπάλμ στο έδαφος της Κορέας καταστρέφοντας τεράστιες εκτάσεις και δολοφονώντας εκατομμύρια αθώους. Δε γινόταν καμία διάκριση μεταξύ στρατιωτικών και μη στρατιωτικών στόχων. Η καταστροφή και ο ανθρώπινος πόνος που προκάλεσαν ήταν ανείπωτος. Μαζικές δολοφονίες αμάχων, ολοσχερώς καμένα χωριά και πόλεις, βασανιστήρια και κάθε είδους φρικαλεότητες ήταν η τακτική τους. Η βαρβαρότητα κυριαρχούσε παντού. Ακόμα και οι New York Times ανέφεραν σε δημοσιεύματά τους το Δεκέμβρη του 1950 πως η κυβέρνηση της Νότου εκτελούσε μαζικά αμάχους χωρίς δίκη μόνο με την κατηγορία ότι ήταν κομμουνιστές. Αμερικανός διπλωμάτης αναφέρει ότι εκτελέστηκαν περισσότεροι από 100.000 χωρίς δίκη.

Τέλος θα πρέπει να αναφέρουμε ότι παρά την δυτική προπαγάνδα για τις χιλιάδες δολοφονίες αμερικανών αιχμαλώτων στη Β. Κορέα, αποδείχθηκε αργότερα πως οι κύριοι υπεύθυνοι και για αυτό ήταν οι ίδιοι οι αμερικάνοι που βομβάρδισαν ακόμα και τις φυλακές με τους δικούς τους κρατούμενους!

Σταδιακά προστέθηκαν στη δύναμη του ΟΗΕ και των ΗΠΑ στρατεύματα από 15 χώρες. Μέχρι και η Ελλάδα έστειλε εκστρατευτικό σώμα.



Η εμπλοκή της Κίνας και η ανακωχή 

Μετά τις 15 Σεπτέμβρη πραγματοποιείται απόβαση ενός αμερικανικού σώματος στρατού στο Ίντσον πίσω από τα βορειοκορεάτικα στρατεύματα πετυχαίνοντας νίκες. Στις 26 Σεπτέμβρη οι νοτιοκορεάτες και οι αμερικανοί ανακαταλαμβάνουν τη Σεούλ. Οι βόρειοι οπισθοχωρούν πέρα από τον 38ο παράλληλο και οι Αμερικανοί φτάνουν μέχρι τα σύνορα με την Κίνα. Μπροστά στον κίνδυνο καταστροφής όλη της Β. Κορέας και εισβολής των αμερικανών στην Κίνα, στις 26 Νοέμβρη εκατοντάδες χιλιάδες Κινέζοι εθελοντές θα κάνουν μαζική επίθεση και θα αλλάξουν το σκηνικό του πολέμου. Καταδιώκουν τους αμερικανούς και τους αναγκάζουν να επιστρέψουν πολύ γρήγορα νότια του 38ου παραλλήλου. Οι αμερικανοί καθώς υποχωρούσαν εφάρμοσαν την τακτική της καμένης γης, καταστρέφοντας καλλιέργειες σπίτια και υποδομές, αφήνοντας εκατομμύρια Κορεατών άστεγους και πεινασμένους.

Ο πόλεμος στην Κορέα θα συνεχιστεί με μεγάλες απώλειες για τις ΗΠΑ και τους δυτικούς συμμάχους τους. Το Γενάρη του 1951οι Κινέζοι περιόρισαν τις επιθέσεις. Τις ίδιες μέρες συζητήθηκε στον ΟΗΕ πρόταση για σταδιακή αποχώρηση των ξένων δυνάμεων και σύγκλιση διάσκεψης. Οι συζητήσεις για ανακωχή συνεχίστηκαν -όπως και ο πόλεμος- ως τις 27 Ιουνίου 1953 οπότε και υπογράφηκε ανακωχή.


Υπολογίζεται πως οι αμερικανοί έριξαν 635.000 τόνους βομβών στην Κορέα (κυρίως στη Β. Κορέα) οι 30.000 από αυτούς ήταν βόμβες ναπάλμ. Αξίζει μια σύγκριση με τις 500.000 τόνους βομβών που έριξαν συνολικά στον ΒΠΠ!! Καταστράφηκαν 8.700 εργοστάσια, 5.000 σχολεία, 1.000 νοσοκομεία και 600.000 κατοικίες. Μετά το τέλος του πολέμου στη Β. Κορέα υπήρχαν μόνο 2 κτίρια που έμειναν ανέπαφα από τους βομβαρδισμούς. Ο πόλεμος στοίχισε τη ζωή σε 4 εκατομμύρια Κορεάτες, περίπου το 10% του πληθυσμού. Άλλοι τόσοι τραυματίστηκαν.

Ο πραγματικός στόχος των Αμερικανών δεν ήταν απλώς η διχοτόμηση της χώρας αλλά η καταστροφή της ΛΔ της Β. Κορέας. Λέγεται ότι οι καταστροφές που υπέστη η χώρα αναλογικά ξεπερνούσαν ακόμα κι αυτές της ΕΣΣΔ στο ΒΠΠ. Επίσης είναι σίγουρο πως μια εισβολή στην Κίνα από τα εδάφη της Κορέας δεν ήταν έξω από τα σχέδια των ΗΠΑ. Η πρόθεση αυτή των Αμερικανών επιβεβαιώνεται από μια μελέτη που έγινε κατ’ εντολή του Αρχηγείου της Αμερικανικής Αεροπορίας το 1960. Σ’ αυτήν σημειώνεται ότι η Κίνα δεν είχε ανάμειξη στα σχέδια για την κορεατική εισβολή, αλλά αναγκάστηκε να επέμβει εξαιτίας των προθέσεων του Μακάρθουρ να εισβάλει στην Κίνα. Ο ίδιος δήλωσε πως αυτή ήταν η πρόθεσή του τότε (το 1950) και αυτό παραμένει μια ανεκπλήρωτη φιλοδοξία (το 1960). Και φυσικά απώτερος στόχος τους ήταν η ίδια η ΕΣΣΔ.

Το Σεπτέμβρη του 1953 οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ υπέγραψαν συνθήκη ειρήνης ως εγγυήτριες δυνάμεις. 

Βιβλιογραφία -   Σχετικές ιστοσελίδες
David Horowitz, «Από τη Γιάλτα στο Βιετνάμ», εκδ. Κάλβος

Αναρτήθηκε από ΣΤΕΦΑΝΟΣ Σ



Ουσία και αντικείμενο της μαρξιστικής φιλοσοφίας

 του Παναγιώτη Γαβάνα Ένα από τα βασικά ζητήματα που είναι αναγκαίο να αποσαφηνιστεί στην αρχή αυτής της σειράς άρθρων που παρουσιάζουμε ανα...